– Za co, kto go atakował, a kto bronił, nie pomnę ani nie zapisałem, gdyż dzieliłem czas pomiędzy rżenie ze śmiechu i płacz nad poziomem „dyskusji” – pisze o ostatniej sesji rady gminy sołtys Chyliczek Krzysztof Dynowski

W ramach potrzeby masochistycznej przyjemności udaję się, w miarę regularnie, na sesje Rady Miejskiej w Piasecznie. To niezwykłe doświadczenie doskonale nadaje się na szkolenie z zakresu „jak tego NIE robić"…

Aha, jedna uwaga – poniżej możliwie obiektywny ogląd sytuacji. Może się więc zdarzyć tak, że radny, którego „lubię”, walnął jakąś straszną kichę, albo odwrotnie. Także jednym gratulacje, innym nagany, niechaj wyciągają nauczkę na przyszłość. :-) Cytaty z zapisków, słówka mogą się różnić, ale sens ten sam. Do meritum.

Skoro wydaliśmy tyle pieniędzy na prokuraturę...

Przewodniczący Rady Miejskiej Michał Szweycer – otworzył sesję, wręczył wraz z Burmistrzem kwiaty małżeństwom, które przeżyły ze sobą lat wiele i jeszcze więcej, stwierdził, że nie będzie tu listkiem figowym dla Słowika i Zalewskiego, zrzekł się funkcji Przewodniczącego, po czym – swoim zwyczajem – jakąś godzinę później opuścił sesję. Ale jak się jest osobistym asystentem Prezydenta Komorowskiego (czy też „teczkonoszem”, jak przezywają go złośliwi), to nie ma się co dziwić, że na wszystko czasu fizycznie nie starcza…

Tradycją w związku z powyższym stało się, że obrady prowadził i Radę Miejską na zewnątrz reprezentował jeden z zastępców – Andrzej Swat. Tego z kolei odwołali Radni... Powodem był brak etyki i przestrzegania elementarnych zasad przyzwoitości, czy coś w tym stylu. Fakt faktem, bodajże 18 sierpnia Wiceprzewodniczący otrzymał pismo dotyczące zwołania sesji nadzwyczajnej odnośnie do podziału okręgów w wyborach do Powiatu, jednocześnie z zaznaczeniem, że informacja zwrotna musi napłynąć do 20 sierpnia włącznie. Pan Andrzej zwołał sesję nadzwyczajną na 25, więc było już jakby po ptokach, a sama sesja na plaster...

Odwołany z funkcji Radny Swat podziękował tym, z którym mu się dobrze współpracowało i NIE podziękował tym, z którymi współpracowało się źle i którzy go odwołali... Radni, którzy głosowali za jego odwołaniem, zachowali się nieco bardziej przyzwoicie, mimo wszystko dziękując mu za prowadzenie prac Rady… Stwierdził też, że „przykro mu siedzieć w tym samym prezydium co Pan Mariusz"... Cóż, odjęli mu rękę, więc pozostałą strzelił sobie w stopę... A potem w drugą... Nawet zgromadzona obok mnie widownia stwierdziła, że nieładnie... Emocje wzięły górę...

Z Prezydium pozostał nam jeszcze ulubieniec szerokiej publiczności – Mariusz Słowik. Wprowadził ponownie temat podziału okręgów do Powiatu pod obrady (rano była sesja nadzwyczajna, zagłosowali tak a tak – nie wiem jak dokładnie, potem normalna sesja i powtórka z rozrywki), gdyż „nie wszyscy przeczytali dokładnie uchwałę i część źle zagłosowała”... W ponownym głosowaniu zagłosowali już inaczej niż wcześniej. :-) Poza tym trzeba uczciwie przyznać, że obrady prowadził całkiem sprawnie, pilnował porządku, a i na koniec ładnie zgasił gorejącą od chamów i prostaków dyskusję stwierdzeniem, że skoro już wydaliśmy tyle pieniędzy na budynek obok (prokuraturę), to możecie tam Panowie od razu się zgłosić z wzajemnymi oskarżeniami o pomówienie. I temat skutecznie uciął. :-)

Skoro omówiliśmy już głównych bohaterów, czas na tematykę. :-)

Dowiedziałem się, że jestem kmiotkiem

Tu, poza dziesiątkami niezrozumiałych tematów (Radni dostają jakieś tony papieru z wyjaśnieniami dotyczącymi poszczególnych uchwał, niestety tylko oni. Siedząca obok mnie dziennikarka była tym faktem wyraźnie skonfundowana, bo próbowała mimo wszystko zrozumieć, nad czym aktualnie głosują…). Na wielu przykładach okazało się jednak, że oto ktoś z Radnych zgłasza uwagi do danej uchwały, 5 minut wywodu o tym, jak zła jest ta uchwała, po czym odzywa się Burmistrz, z niespotykanym u siebie spokojem: „Panie Radny, a czy zadał Pan sobie trud przeczytania tej uchwały? Bo jak Pana słucham, to dochodzę do wniosku, że jednak nie”. Po czym czyta poszczególne zapisy z uchwały, czym elegancko obala postulaty Radnego. Takich przypadków było kilka...

Kolejna urocza kwestia – wniosek o uchwalenie CA?KOWITEGO ZAKAZU PALENIA LIśCI I GA?ęZI na terenie całej Gminy Piaseczno... Hmmm...

Jako pierwsze wypowiedziały się dwie Panie – jedna z Zalesia Dolnego, druga z Górnego, nazwisk niestety nie pomnę. Dużo było mowy o tym, że w krajach UE jest całkowity zakaz palenia liści, że nie da się oddychać, a także – uwaga, uwaga – że niektórzy wrzucają do takich ognisk plastiki i inne syfy, które bardzo szkodzą zdrowiu i atmosferze, po czym nastąpił wywód o szkodliwości powyższych. Jako trzeci głos zabrałem ja. :-)

No tak... Jako że mnie los „pobłogosławił” drzewami liściastymi na działce, występuję w imieniu „palaczy”, gdyż sam w ten sposób utylizuję liście i drobne gałęzie – grubsze, pocięte, czekają ciepłych chwil w kominku. :-) Tak czy owak, odnosząc się do wypowiedzi ww. Pań, równie dobrze możemy zabronić jazdy samochodem w ogóle, bo przecież niektórzy powodują wypadki... Jak ktoś wrzuca plastik do ogniska, to trzeba tępić tego, co tak robi, a nie wszystkich, którzy palą tylko liście... Po drugie, projekt wprowadzał absolutny zakaz palenia, nie dając żadnej innej możliwości utylizacji „pożytków roślinnych z własnego ogrodu”. Więc zostaje albo jakaś firma, która to wywiezie (kasa, kasa), albo stworzenie mega wielkiego kompostu na działce, hałdy liści, chwastów i gałęzi... Jakoś żadna z tych opcji nie przypada mi do gustu... Ale Panie i część Radnych bronią tematu nieugięcie...

W tym miejscu mały wtręt z historii – wychowywałem się i mieszkałem 14 lat w Zalesiu Dolnym. Działka pół hektara, połowa to las. Na jesieni WSZYSCY grabili liście i palili je w wielkich ogniskach na działkach i na ścieżkach wzdłuż dróg, np. przy 3 Maja. Dla mnie osobiście dym palonych liści to zapach i klimat dzieciństwa. Niezapomniane efekty wizualne, gdy przez dym unoszący się pomiędzy drzewami przeciskały się promienie słońca. Zapach jesieni, zapach Zalesia, zapach dzieciństwa…

Wracając do sesji, po głosowaniu nad zamknięciem listy dyskutujących, gdy już wiadomo było, że wypowie się jeszcze z pięć osób, które już raczej nic nowego do dyskusji nie wniosą (co można było powiedzieć, zostało już wcześniej powiedziane, trwało już tylko dyskutowanie pomiędzy Radnymi, mniej lub bardziej merytoryczne), postanowiłem udać się na moment poza budynek Urzędu, celem „dotlenienia”. W tym samym czasie z sali obrad wyszedł Wiceburmistrz Malarczyk (który bardzo przytomnie stwierdził, że skoro mamy zabronić palenia gałęzi, bo dym z nich jest ponoć też szkodliwy i przeszkadza, to należy od razu zaczopować wszystkie kominki w Gminie – wszak pali się w nich drewnem), zaczęliśmy dyskutować i razem wyszliśmy przed Urząd. Zaraz za nami wybiegła jedna z Pań wnioskodawczyń, rzucając na prawo i lewo szeroko pojętym i krwistym mięsem. Pomijając większość tych ciepłych słów, dowiedziałem się, że jestem kmiotkiem, który razem z Burmistrzem wyszedł spiskować przeciw niej – chyba. Trudno było coś sensownego wyłapać, niemniej łacinę budowlaną słuchać było aż za dobrze. Potem wołała coś jeszcze o prokuraturze i że nas wszystkich pozwie. Jak dla mnie, to prędzej ją by można było za zakłócanie spokoju publicznego i pomówienie, ale po co?

Sprawa skończyła się w sumie na niczym – przegłosowano, że uchwałę trzeba doprecyzować lub zmienić i że Rada zajmie się nią na następnym posiedzeniu, czyli za miesiąc. Pani „mięsem krzycząca” znów wołała coś o prokuraturze, wszak spędziła jakieś 6 godzin, czekając na ten punkt obrad, a tu się okazało, że żadnej decyzji nie ma. Inna sprawa, że jak się czasem na sesji Rady bywa, to wiadomo, że tak się może stać, a dwa, że lepiej chyba nie podjąć żadnej decyzji i przemyśleć wszystko jeszcze raz, obrobić w odpowiednich komisjach, niż podjąć decyzję złą czy też głupią.

Pomyjami na prawo i lewo

Ostatnim wartym uwagi wesołym akcentem (chociaż dyskutowanym przed tematem liści) była sprawa kanału jeziorskiego – północnego odpowiednika Perełki, biegnącego przez Józefosław, Julianów, Kierszek i Konstancin aż do Jeziorki. Tu znów padło wiele słów, tłumaczeń, trochę mniej lub bardziej uzasadnionej (jak sprawdzę, to będę wiedział jak bardzo) spychologii, w sumie nic ciekawego… Tyle że poznałem kilka osób z sąsiednich miejscowości, żywotnie zainteresowanych tym tematem.

Więc co? Bierzemy sprawy we własne ręce, mam już kontakt do ludzi z osiedla przy Kołobrzeskiej, rozmawiałem z Sołtysami Kierszka i Julianowa, w sobotę spotykam się z mieszkańcami z okolic osiedla francuskiego w Julianowie i zakładamy Stowarzyszenie. Porozmawiamy sobie z Piasecznem i z Konstancinem, Powiatem i Inspektorem Nadzoru Budowlanego, Melioracją, z kim będzie trzeba. Ustalimy, jak wygląda sytuacja, zaczną się może w końcu jakieś działania i kolejny raz okaże się, że pomiędzy Urzędami potrzebny jest pośrednik, który jest daną sprawą zainteresowany i wszystkim Urzędom będzie pomagał się ze sobą nawzajem dogadać... To chyba jedyny pozytywny efekt spędzenia 8 godzin w Urzędzie na sesji Rady Miejskiej...

PS. Zawsze czekam końca sesji i tzw. wolnych wniosków. Radni, zmęczeni głosowaniem nad rozmaitymi uchwałami, na temat których często nie mają nic do powiedzenia (komisja opiniuje pozytywnie, temat nie jest kontrowersyjny, publiczność już dawno wyszła, zostałem tylko ja), całą tę skumulowaną energię wykorzystują za jednym zamachem w trakcie wolnych wniosków, obrzucając się często błotem i pomyjami na prawo i lewo. Tym razem w sumie chyba z 5 czy 6 Radnych (cóż za zgodność!) atakowała jednego (dodajmy, nieobecnego!) Radnego. Dokładnie za co, kto go atakował, a kto bronił, nie pomnę ani nie zapisałem, gdyż dzieliłem czas pomiędzy rżenie ze śmiechu i płacz nad poziomem „dyskusji” czy też szerzej – sesji jako takiej... Gdyby nie pora i ogólne zmęczenie, podejrzewam, iż przynajmniej część Szanownego Grona, mogłaby tak ciągnąć „Am Mortum Usrandum”...

?egnam się utworem dedykowanym co prawda nieco wyżej, ale jakże w moim mniemaniu trafnym...